Aleppo
Het is midden in de nacht en stikdonker. Na ruim een jaar voorbereiding is het nu zover. Ik vertrek naar Aleppo. Met een flink tempo is het toch nog een reis van ongeveer 7 uur. Nu is de temperatuur goed maar ik weet dat ik de komende week zal fotograferen in een temperatuur van ruim 45 graden. Eerst maar aankomen en dan zien we wel verder. Er staat in elk geval een flinke voorraad water op de achterbank. Voorlopig schiet het goed op en ik zie uit naar het daglicht zodat ik de omgeving kan zien. Na veel research ben ik erg benieuwd naar het "echte land" Mijn fotoreportage zal niet gaan over politiek, daar is al genoeg over gezegd. Maar wel over de veerkracht en de moed van de mensen die leven in een stad die vrijwel totaal verwoest is. De kinderen zullen daarin een speciaal plekje krijgen. Zo vroeg geconfronteerd met zoveel ellende: zij zijn immers geheel onschuldig en hebben nog een heel leven voor zich.
De reis verloopt voorspoedig, op één enkele beschieting na en veel oponthoud aan de grens. Aan het einde van de middag rijden we Aleppo binnen en zie ik met eigen ogen de enorme verwoesting van Aleppo. Een stad die eens een parel van kunst en cultuur was en waar alle geloven en culturen vreedzaam samenleefden.
Dit is mijn eerste verslag.
Fotoalbum:
De reis verloopt voorspoedig, op één enkele beschieting na en veel oponthoud aan de grens. Aan het einde van de middag rijden we Aleppo binnen en zie ik met eigen ogen de enorme verwoesting van Aleppo. Een stad die eens een parel van kunst en cultuur was en waar alle geloven en culturen vreedzaam samenleefden.
Dit is mijn eerste verslag.
Fotoalbum:
Erwin Damhuis
René Perdok
Ton Goddijn
Jeroen en Carmen Janssens-Montaño