Koken in oorlogstijd op TV!

Het kookschriftje opent met een gedicht:

Februari 1941
 
Als je wilt gaan trouwen
Moet je dit onthouen
Zorg dat je lekker koken kan
Zoek daarna pas een man
Ga dus naar een kookles heen
Dan stem je hem dadelijk tevreen
Want is het eten aangebrand
Werk je het mopperen in de hand
Hier volgen recepten groot en klein
Alles lekker, heerlijk ,fijn
En nu moet je zelf maar weten
Wat gij hier ’t liefst van wilt eten

Jo Krabbenbos.
 
 Op de zolder stond een grote kist. Wat er in zat was geheim. Er zat een hangslot aan en dat maakte de kist extra geheimzinnig. Later verdween de kist uit mijn gezichtsveld.
Mijn moeder, Jo Krabbenbos (19 februari 1923), hield van koken. Het verband met de kist was mij niet duidelijk. Pas in de jaren 70 van de vorige eeuw kwam uit die geheimzinnige kist een bruin schrift. Voorin stond een gedicht uit 1941. In het handschrift van mijn moeder stond daar dat goed leren koken heel belangrijk is  en dat aangebrand eten veel gemopper geeft. De liefde van de man gaat door de maag, dus eerst leren koken en dan pas die man, schrijft ze.
Voor de oorlog leren koken, in de oorlog een gevaarlijk leven leiden als koerierster en dan in 1949 die man om lekker voor te koken. Het schrift staat vol met recepten uit een lang vervlogen tijd. Bekende en onbekende recepten. In ons huis kwamen veel gasten waarvoor lekker werd gekookt. Zelf heb ik veel gehad aan de recepten die mijn moeder zorgvuldig en netjes opschreef in haar schrift. Het schrift heb ik gekoesterd als een kleinood. Mijn moeder  overleed plotseling in 1960.